Wanneer een werkgever een werknemer wil of moet ontslaan, is het vaak een belangrijke vraag: wanneer moet ik een werknemer een transitievergoeding betalen? Het antwoord op die vraag is dat dit in bijna alle gevallen moet. Iedere werknemer bouwt namelijk vanaf dag één het recht op een ontslagvergoeding op. Dat geldt dus voor mensen in vaste dienst, maar ook voor werknemers met een tijdelijk contract dat afgelopen is.
Op de algemene regel dat u als werkgever iedere werknemer een transitievergoeding moet betalen, zijn echter wel enkele uitzonderingen.
- Alleen wanneer het initiatief voor het beëindigen van de werkrelatie bij de werkgever ligt, heeft de werknemer recht op een transitievergoeding. Een werknemer die zelf ontslag neemt heeft hier dus geen recht op.
- Gaat het om een ontslag met wederzijds goedvinden, dan is de werkgever niet verplicht om een transitievergoeding te betalen. Wel is het gebruikelijk dat werkgever en werknemer zelf afspraken maken over de (financiële) voorwaarden voor het beëindigen van de arbeidsrelatie.
- Een werknemer die ‘ernstig verwijtbaar handelen’ kan worden verweten, heeft geen recht op een transitievergoeding. Is bijvoorbeeld diefstal of verbaal of fysiek geweld de ontslagreden, dan hoeft u als werkgever geen transitievergoeding te betalen.
- Heeft u als werkgever iemand in dienst die de pensioengerechtigde leeftijd bereikt heeft, dan hoeft u hem of haar geen transitievergoeding te betalen.
- Gaat u als werkgever failliet, dan bent u uw werknemers geen transitievergoeding schuldig.
Transitievergoeding bij ontslag
Een werkgever die een werknemer ontslaat, dient hem of haar vrijwel altijd een transitievergoeding te betalen. Dat is het geval bij een ontslag om bedrijfseconomische redenen, maar ook wanneer het ontslag wél met het functioneren van de werknemer te maken heeft. Een werknemer die ontslag krijgt omdat hij of zij niet (meer) aan de functie-eisen voldoet, heeft gewoon recht op deze ontslagvergoeding.
Er zijn echter ook uitzonderingen op de algemene regel dat iedere werknemer recht heeft op een transitievergoeding. Een werknemer die bijvoorbeeld van de werkgever gestolen of gefraudeerd heeft – en zodoende ‘ernstig verwijtbaar’ gehandeld heeft – verliest bijvoorbeeld het recht op de transitievergoeding. Ook wanneer u als werkgever failliet gaat, bent u uw werknemers geen transitievergoeding schuldig. Datzelfde geldt voor werknemers die nog geen 18 jaar zijn en gemiddeld minder dan 12 uur per week hebben gewerkt en voor werknemers die de pensioengerechtigde leeftijd hebben bereikt.
De transitievergoeding berekenen kan eenvoudig met de tool op deze pagina.
Transitievergoeding bij ziekte
Werkgevers in Nederland zijn verplicht om zieke werknemers door te betalen. Na 2 jaar loopt deze verplichting af. Ook werknemers die ziek zijn (geweest) en uit dienst gaan, hebben recht op een transitievergoeding. Ziekte heeft geen invloed op het recht op de transitievergoeding.
Transitievergoeding tijdelijk contract
Voor de transitievergoeding maakt het niet uit welk soort contract de werknemer heeft. In de Wet arbeidsmarkt in balans (Wab) is vastgelegd dat werkgevers ook werknemers met een tijdelijk contract een transitievergoeding moeten betalen.
Bij de opbouw van de ontslagvergoeding tellen alle contracten mee. Wanneer de werknemer bijvoorbeeld eerst een uitzendcontract had en later in dienst kwam, dient de gehele periode te worden meegenomen bij het berekenen van de transitievergoeding. Dat is ook het geval wanneer u als werkgever een bedrijf heeft overgenomen en werknemers daardoor een nieuw arbeidscontract hebben gekregen. Alleen wanneer er meer dan 6 maanden tussen twee contractperiodes heeft gezeten, vervalt de eerste periode voor het recht op de transitievergoeding.
U kunt de hoogte van de transitievergoeding bij tijdelijk contract berekenen met de rekentool op deze pagina.
Contract niet verlengd: moet ik transitievergoeding betalen?
Heeft u als werkgever een werknemer met een tijdelijk contract en wilt u de arbeidsovereenkomst niet verlengen? Dan dient u hem of haar een transitievergoeding te betalen. Dat is ook het geval wanneer u aangemerkt kunt worden als ‘opvolgend werkgever’. Wanneer de werknemer bijvoorbeeld eerst via een uitzendbureau voor uw organisatie gewerkt heeft en later in tijdelijke dienst kwam, dienen de contracten bij elkaar opgeteld te worden.
Heeft u vragen over het betalen van de transitievergoeding? Of bent u met een werknemer in conflict gekomen over een aangezegd ontslag of een contractsituatie? De mediators van Uw ArbeidsMediator kunnen helpen. Neem contact op voor informatie en advies.
Ontslag nemen en een transitievergoeding?
Als werkgever hoeft u een werknemer die zelf ontslag neemt, geen transitievergoeding te betalen. Met het ontslag doet hij of zij automatisch afstand van dat recht. Op die regel geldt wel een uitzondering. Wanneer u als werkgever ernstig verwijtbaar gehandeld heeft of nalatig bent geweest, dan behoudt de werknemer het recht op de transitievergoeding. Voorwaarde is wel dat de betreffende werknemer minimaal 24 maanden in dienst is geweest.
Transitievergoeding bij wederzijds goedvinden
Voor een ontslag met wederzijds goedvinden geldt in principe hetzelfde als voor een werknemer die zelf ontslag neemt. De werknemer tekent een vaststellingsovereenkomst en zegt daarmee het recht op de transitievergoeding op.
In de praktijk zal het echter vrijwel nooit gebeuren dat u de werknemer geen vergoeding betaalt. Bij een ontslag met wederzijds goedvinden treffen werkgever en werknemer doorgaans een regeling, waarin ook de financiële afwikkeling van de arbeidsovereenkomst behandeld wordt. De ontslagvergoeding zal in dat geval minimaal net zo hoog zijn als de officiële transitievergoeding. Voor de werknemer is het immers niet aantrekkelijk of logisch om akkoord te gaan met een vergoeding die lager is dan het bedrag waar hij of zij wettelijk recht op heeft.
Bevindt u zich als werkgever in een situatie met een werknemer waarin ontslag met wederzijds goedvinden een optie is? En wilt u er netjes met hem of haar uitkomen? De mediators van Uw ArbeidsMediator kunnen daarbij helpen.
